โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล
P. 17-18
ข้อความที่เลือก
“คงจะรู้กันว่านางนวลนั้นไม่มีวันที่จะบินเสียหลัก
การเสียหลักในอากาศเป็นเรื่องน่าละอายและเสียเกียรติอย่างยิ่ง
แต่นางนวลโจนาทาน ลิฟวิงสตัน ไม่ใช่นกธรรมดา มันไม่อาย
มันกางปีกออกอีกครั้งเพื่อจะบินหักมุมเลี้ยวอันแสนยากนั้น มันบินอีกอย่างช้าๆ
และแล้วมันก็เสียหลักอีกทีหนึ่งจนได้
นางนวลส่วนมากมักจะไม่พะวงกับการเรียนรู้เรื่องบินมากไปกว่าที่จะบินอย่างง่ายๆ
มันมักจะบินจากฝั่งออกไปหาอาหารแล้วบินกลับ สำหรับนางนวลทั่วๆ ไป
การกินสำคัญกว่าการบิน แต่สำหรับโจนาทานนั้นการกินไม่ใช่เรื่องสำคัญไปกว่าการบิน
โจนาทาน ลิฟวิงสตัน: นางนวล รักที่จะบินเหนือสิ่งอื่นใด”
แนะนำโดย
สันติ ลอรัชวี
เหตุผลที่แนะนำ
เป็นข้อความที่มักจะมอบให้นักเรียน
เมื่อพวกเขากำลังกังวลกับผลลัพธ์ว่าจะออกมาดีหรือไม่ จนทำให้ขาดความกล้า
สนุกสนาน บ้าบิ่น จากการหวังผลที่คนอื่นคอยพร่ำบอกมากเกินไป
ส่วนตัวเชื่อว่าบางจังหวะขณะที่กำลังเรียนรู้หรือทำงานนั้น
ย่อมมีช่วงเวลาที่เราสามารถแสวงหาแนวทางใหม่ๆ อย่างที่ “จะผิดก็ได้”
เพราะความลองทำอะไรใหม่ๆ ย่อมผิดพลาดในครั้งแรกๆ
แต่มันก็มักจะนำพาเราไปในพื้นที่ใหม่ที่ให้อากาศสดชื่นแก่เราเสมอ
และนั่นจะเป็นพลังงานชั้นดีในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ
บนเส้นทางชีวิตที่ทอดไกลรอเราก้าวเดินไป
ชื่อผู้เขียน
ริชาร์ด บาค / ชาญวิทย์ เกษตรศิริ
ชื่อผู้แปล
ริชาร์ด บาค / ชาญวิทย์ เกษตรศิริ
สำนักพิมพ์
สำนักพิมพ์ดอกหญ้า
ปีที่จัดพิมพ์
พ.ศ. 2528