หนึ่งวันเดียวกัน
P. 24 และ 25
ข้อความที่เลือก
ดอมถูกครูใหญ่ตีหน้าเสาธงห้าทีเมื่อเช้า
ดอมถูกครูคนหนึ่งจับได้ว่าเป็นผู้พ่นสีรั้วหน้าโรงเรียน เลอะเทอะในตอนเช้าตรู่
ความจริงไม่ใช่เป็นครั้งแรกที่รั้วโรงเรียนเปรอะเปื้อนด้วยข้อความหยาบคาย
เพียงแต่ทางโรงเรียนไม่สามารถจับมือใครดมได้สักที
ดอมเรียนหนังสืออยู่ชั้นม.1 นั่งที่แถวท้ายสุด เพื่อน ๆ
ต่างก็รู้ว่าดอมไม่ชอบคุยกับใคร ตอนเช้ามีรถคันใหญ่มาส่งเขาที่หน้าโรงเรียนเวลา
06.45 น. ตรงทุกวัน คนที่มาส่งดอมเป็นคนขับรถประจำบ้าน
และมารับดอมหลังโรงเรียนเลิกทุกวัน
เวลาที่ครูสอน ดอมมักนั่งวาดรูปการ์ตูน ยานอวกาศ และ มนุษย์ต่างดาวหน้าตาแปลก
ๆ เมื่อถูกครูดุ เขาก็หยุดไปสักพัก แล้วก็เริ่มใหม่ แม้ใคร ๆ
จะเห็นว่าดอมชอบวาดรูป แต่วิชาวาดเขียนของเขากลับได้คะแนนต่ำ
ดอมไม่เคยวาดรูปตามโจทย์ที่ครูกำหนดให้เลย
ความจริงดอมเรียนหนังสือเก่ง เป็นเด็กที่หัวไว
สามารถตอบโจทย์คณิตศาสตร์ที่เด็กอื่น ๆ จนปัญญาในเวลาอันสั้น ไม่น่าแปลก
เพราะพ่อแม่ของดอมเป็นแพทย์ทั้งคู่ ครั้งหนึ่ง
สมพลซึ่งเคยไปงานวันเกิดของดอมที่บ้านเล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่า
บ้านของดอมใหญ่เหมือนปราสาท ดอมอยู่กับคนใช้หลายคน
เนื่องจากพ่อของดอมไปต่างประเทศอยู่เสมอ ส่วนแม่ของดอมแยกจากเขาไปเมื่อยังเด็ก
สมพลบอกว่าเป็นเพราะไปแต่งงานใหม่กับคนอื่น
ดอมถูกครูใหญ่ตีหน้าเสาธงห้าทีเมื่อเข้า ด้วยผลงานชิ้นนี้
แนะนำโดย
กนกนุช ศิลปวิศวกุล
เหตุผลที่แนะนำ
เป็นหนังสือที่เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตทำให้เราเลือกเรียน
Communication Design และจริงๆ อยากแนะนำให้อ่านทั้งเล่ม เพราะในยุคนั้น (ปี
2544) หนังสือเล่มนี้เป็นตัวอย่างที่แปลกใหม่
ใช้ภาษาภาพและภาษาเขียนทำงานสนับสนุน และสอดคล้องกันได้อย่างน่าสนใจค่ะ
ชื่อผู้เขียน
วินทร์ เลียววาริณ
ชื่อผู้แปล
วินทร์ เลียววาริณ
สำนักพิมพ์
บริษัท 113 จำกัด
ปีที่จัดพิมพ์
พ.ศ. 2544